Uvolt a fenyek gyoztes vihara
s az ido hangjan enekel a por.
Arcomra forr egy hunyorgo vigyor:
elottem a Taba-el-Ibara!

Nem hittem, hogy latom meg, s ily hamar
egymasnak adnak a dunesorok,
a sarkam moge torlodo homok
utanam nyul es a hatamba mar.

A karcos szelben szomjanhalt szavak,
a dzsadok hangja torokbol rikolt.
Mosolyok Ura, ez jo trefa volt,
- de... miert pont en, s me'rt a sivatag?!